vogel

We krijgen bezoek van Adriaan, een goede vriend van mijn vriend, hij woont op Bali en neemt zijn zoon mee. Natuurlijk ziet hij er anders uit dan ik me voorgesteld had. Niet exotisch maar blond en stevig, een charismatische kerel met een vlotte babbel. De mannen, op mijn jongste zoon na, gaan met hem zeilen. Er hangt een stortbui in de lucht die elk moment kan losbarsten. Lekker zeilen zo.
Wij achtergeblevenen vermaken ons prima, binnen en na de bui buiten. Ik kom na een mislukte shop poging thuis in het hotel. Een heel leuk Marc Jacobs jurkje, met een print van zijn naam, laat ik hangen. Veel te prijzig. De mannen zijn terug van een mislukte zeilpoging. Adriaan loopt me tegemoet en vertelt dat zijn zoon, een piepjong vogeltje in de tuin heeft ontdekt. ‘Waar dan, waar zit het vogeltje?’ vraag ik. Zo snel mogelijk wil ik het zien, voor de vogel gevlogen is. De ervaring met de tor ligt nog vers in mijn geheugen.
Op het gras zit inderdaad een klein vogeltje, ik kniel om het van dichtbij te bekijken en zie aan de zijkant van zijn kleine kop donsveertjes zitten. Ter hoogte van zijn oren. Hij schud even en hipt weg. Adriaan, zijn zoon en vrouw, zij is er ook opeens, moeten gaan. We nemen afscheid. Er is nog net tijd voor de laatste duik in het zwembad, dan pakken we in en nemen een taxi naar het vliegveld.
Bali, met zijn mooie mensen die onopvallend, meerdere keren per dag, hun rituelen doen met gevlochten mandjes van palmbladeren met bloemen, koekjes en rijst erin en brandende wierookstokjes erop, zien we zeker nog eens terug.