bern V

We lopen en Lou stept, nu wacht hij steeds op ons in plaats van wij op hem, ik schreeuw al dat hij moet stoppen, maar de auto vertraagd, staat bijna stil, ja nu echt. We kunnen gewoon oversteken! Niet eenmalig, het is beleid.
Lou gaat als een volleerde skater op de step vooruit, steeds raak ik hem kwijt en bonst mijn hart zo als een bosjesman in extase, hij is er toch weer...dus.
Pak van mijn hart! Komt daar het woord pakje vandaan?

bern IV

Ik sta met de zus van Tina voor een fiets met een kinderzitje, nou zo klein is het niet het is een achterop maar dan voorop. Ze ontcijfert het cijferslot. De code zeg ik lekker niet. Goed het is 0007. Ja 007 met een 0 teveel.
Tijdens de proefrit rij ik eerst wiebelig, dan beter, joepie fietsen in Bern! Het leukste is berg af, zo waanzinnig snel. Daar zijn de grachten niets bij, zoals een jongenssopje.

bern III

‘Mahamm, jij moet het voor me doen’. Mijn oudste zoon roept vanuit de badkamer. De wc doortrekken gaat heel speciaal in het huis van mijn vriendin. Het is een kraan die je moet opendraaien, nix geen trek of druk mechanisme.
In het begin ben ik er onhandig in, ik draai de kraan veel te ver open, het water stroomt oorverdovend loeihard door de buis.
Er zijn koeien als ik door het badkamerraam kijk. Bruin-wit. Ik hoor ze ook, door het raam, het komt door de Alpenbel om hun nek.

bern II

In Bern deel je de wasmachine. In de kelder. Er staat een stevige machine, zoals een ijskast in het premobiele tijdperk, er hangt een wasserettesfeer.
Sorry.
We gaan wassen, mijn oudste zoon en ik. Tina gaat ook met hem wassen. Een broek die in een slootje verdwijnt, pffff er zitten kaplaarzen onder, moet immers gewassen worden. Het is gelukkig maandag....wasdag. Of is het een andere dag?