oud west

Het is anders fietsen zo met mijn zoon voorop, het heeft voornamelijk met stuurbalans te maken, zo zwaar is hij. We gaan naar Oud West om een snoertje op te halen bij Marjenna.
Ze woont vier hoog, mijn zoon vindt het mega interessant. Hij wijst me op de trap onder ons, hebben we net gelopen en op de trap voor ons, waar we zo zullen zijn. De honden blaffen. Als ze blaffen bijten ze niet, stel ik mijn zoon gerust.
Binnen duurt het even voor we allemaal gekalmeerd zijn en het bekijken van de puppyfoto’s draagt hieraan bij. Ik vertel mijn zoon dat hij als klein jochie de puppy’s in het echt heeft gezien, of nee bedolven is geweest door likkende puppy’s. Hij knikt langzaam met grote ogen en bekijkt de twee honden die liggen te hijgen onder tafel.
We stappen het balkon op en moeten dekking zoeken onder de parasol. ‘Mag ik de planten water geven?’ vraagt mijn zoon. ‘Dat moet je aan Marjenna vragen” reageer ik. Ik kan niet nalaten te denken dat je planten pas laat op de dag water mag geven dus ben ik benieuwd wat ze zal zeggen. Ze zit binnen maar heeft het gesprek gevolgd, want ze reageert direct. Hij mag de planten water geven. Twee gieters en een tuinslang komen tevoorschijn. Gretig gaat mijn zoon aan de slag. Ik ben bang dat er een aantal planten verzuipen, maargoed ik hou me in, probeer af en toe mijn zoon af te remmen, bij te sturen door hem naar drogere plantenbakken te dirigeren. Ik dwing mezelf hem zijn gang te laten gaan. We zijn klaar.
De twee honden liggen nog steeds te hijgen onder tafel. De grote hond is een overgebleven pup van Flint. ‘Waar is papa?’ vraagt mijn zoon. ‘Die woont op de hei’ zegt Marjenna. Mijn zoon kijkt raar. ‘Waar is papa?’ vraagt hij nog eens. ‘Papa woont ergens anders, lekker buiten’ antwoord Marjenna. Ze laat een foto zien, papa is een kleine opdonder staand in typische heide flora.
Ik stop het snoertje in mijn tas, het is tijd om te vertrekken. We fietsen heel langzaam in, te gek warm, super zacht zomerweer, weer naar huis.