Janneke

Wat vind je van interviews?
Heel erg leuk. In de film The Commitments gaat de manager van de band zichzelf interviewen alsof hij al beroemd is. Dit doe ik ook met mezelf op de fiets, als ik iets heb gezien over mode, kunst of muziek. In interviews met anderen hoop ik altijd iets meer te weten te komen, meestal is dit niet zo. Ook zijn er tenenkrommende interviewers zoals Peter van der Vorst, zo pijnlijk. Totaal zonder humor.

Wie zou je zelf graag eens interviewen?
Er zijn mensen waarvan ik meer zou willen weten en anderen die ik eens in de ogen zou willen kijken. Als hij nog geleefd had Francis Bacon. David Bowie. Maar degene waar ik als eerste aan dacht is Clive Owen, bruin haar met blauwe ogen. Hij is echt te aangenaam! Van hem wil ik niets weten over zijn vrouw en vier kinderen.


Welke vraag zou verrassend zijn voor je?
Van jou aan mij?
Ja.
Van jou kan ik alles verwachten. Ik zou het niet weten.

Welke vraag mag beslist niet gesteld worden aan jou?
Iemand die geïnterviewd wil worden kan niet van tevoren zeggen welke vraag niet gesteld mag worden.

Wat doet kunst jou?
Heel veel. Van muziek tot kunst word ik vrolijk melancholisch. In de Nieuwe Gracht vaart elke zaterdag een bootje met een man met draaiorgel en trompet die waanzinnige aria’s speelt. Daar krijg ik een brok van in mijn keel. Het is een klein kunstwerkje op zich. Kunst ontroert, of dat niet alleen, het raakt je, doet iets met je.

Hoe zenuwachtig was je?
Voor ieder optreden ben ik zenuwachtig.